Exh, to Monks 1



EXHORTATIONS 1 to MONKS	ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΠΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ (CPG 2454 PG 79.1235A-1240B)




1. ^[1236A] Immoderation in food is cut away by fasting; The intemperance of fornication is stripped off by abstinence with prayer.	[79.1236α] {1} ̓Ακρασίαν βρωμ́των περικόπτει νηστεία, ἀκολασίαν δὲ πορνείας περιαιρεῖ ἐγκράτεια μετὰ προσευχῆς.

2. Avarice, the mother of idolatry is brought to an end by almsgiving; Anxiety over corporeal matters is cut away by hope in God.	{2} Φιλαργυρίαν τὴν τῆς εἰδωλατρίας Μητέρα συντέλλει ἀκτημοσύνη, μέριμναν δὲ σωματικὴν περικόπτει ἐλπὶς ̔ εἰς Θεόν.

3. The wandering nous is gathered back through reading the oracles of God, and through vigils with prayer.	{3} Πλανώμενον νοῦν συντέλλει ἀνάγνωσις λογίων Θεοῦ καὶ ἀγρυνία μετὰ προσευχῆς.

4. The [sudden] inrush of indignation is quieted by patience and psalmody.	{4} Θυμοῦ δὲ καταρομὴν, καταραΰνει μακροθυμία, και ψαλμωδία.

5. Acedia is checked by patient endurance with tears; Worldly sorrow is silenced by hatred of pleasures	{5} ̓Ακηδίαν καταστέλλει ὑπομονὴ, καὶ δάκρυα, λύπην δ̀ κοσμικὴν κατασιγάζει τὸ πρὸς τὰς ἡδονὰς μῖσος.

6. Hospitality is obtained through humility together with renunciation of love of power and preeminence Pride, the primordial vice, ^[1236B] that abomination before the Lord (Lk 16.15) which God Himself opposes, is put down by immeasurable humility: – [humility] which says, ‘I am dust and ashes’ (Gen. 18: 27; cf. Job 30: 15; 42: 6), and again, ‘Unless the Lord builds the house the builder labors’ and attempts to guard it ‘in vain’ (Ps 126.1).	{6} Φιλοξενίαν κτᾶται ταπεινοφροσυνη, καὶ φιλαρχίας, καὶ ὑπεροχῆς ἀποστροφὴ, ὑπερηφανίαν δὲ, τὸ αῤχαῖον [79.1236β] κακὸν, τὸ βδελυκτὸν ἐνώπιον Κυρίου, ᾗ ἀνθίσταται καὶ ὁ Θεὸς, καταπαύει ταπεινοφροσύνη ἁμέτρητος, ἡ λέγουσα· < ̓Εγὼ εἰμὶ γῆ καὶ σποδός.> Καὶ πάλιν· < ̓εὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασεν, ὁοἰκοδομῶν,> καὶ φυλάττειν πειρώμενος.

7. Just as it is not possible to purify agitated water unless it remain undisturbed, even so a monk cannot know [his innermost] state without tranquility. [hesuchia]	{7} ̔Ως οὐκ ἔστι τεθολωμένον ὕδωρ καθαρεῦσαι μὴ μεῖναν ἀσάλευτον, οὕτως οὐκ ἔστι μοναχοῦ κατάστασιν ἐπιγνῶναι, ἄνευ ἡσυχίας.

8. Loquacity disturbs a soul; immoderate napping thickens the mind [dianoia]. [M1]	8. [M.1.^fo.61h] Πολυλογία ταράσει ψυχὴν, νυσταγμὸς δὲ ἀμέτρητος παχύνει διάνοιαν.

9. Roaming desire undermines the nous’ innocence. [M2]	9. [M2 ^p.201] >. ρεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον.

10. Unbalanced laughter obliterates a humble disposition. [M3]	10. [M3] γέλως ἀκρατὴς συνεσταλμένον ἦθος ἀφανίζει.

11. Meetings with many people render good habit[s] muddy, while speaking evil drives us away from peace. [M4]	11. [M4] Συντυχίαι πολλῶν ἕξιν ὀρθὴν ἐπιθολοῦσι, καταλαλιαὶ δὲ ἀπελαύνουσιν ἡμᾶς τῆς εἰρήνης.

	12. [M5] κακῶν συντυχία ἔοικεν ἀνδρὶ κατανυττομένῳ̈ ὑπὸ ^{{fo 62}} βελῶν, ὅστις ἐὰν χρονίσῃ κατακεντούμενος, προσθήσει καὶ τὴν ζωὴν αὐτοῦ.

	13. [M6] ̓Εὰν πάντα σου τὸν χρόνον τῆς ζωῆς διάξης ἐν μοναστηρίῳ, μὴ κτήσῃ δὲ ἀρετὴν πληροφοροῦσάν σου τὴν διάνοιαν, ὅτι ἐγένου υἱὸς θεοῦ καὶ μεταβέβηκας ἐκ του θανάτου εἰς τὴν ζωὴν, οἰκήσαντος τοῦ Κυρίου ἐν σοὶ μὴ προσδοκήσῃς κληρονομῆσαι βασιλείαν οὐρανῶν.

14. Eagerness, yearning, and bodily mortification cultivate tears, while tears wipe the soul clean of sins, after the fashion of a whetstone wiping the rust from iron. [M7]	14. [M.7]. Σπουδὴ καὶ πόθος καὶ σώματος νέκρωσις δάκρυα γεωργεῖ, τὰ δὲ δάκρυα ἀποσμήχει τἠν ψυχὴν ἀπο τῶν ἁμαρτιῶν, ὃν τρόπον ἐπαίρει ἡ ἀκόνὴ τὸν ἰὸν τοῦ σιδήρου.

15. Sweet is pleasure, but terrible is the outer darkness (cf. Matt. 8:12; 22:1 3; 25: 30); difficult to achieve is virtue, but unspeakable is the glory of the saints and the just. [M8]	15. [M.8] ̔Ηδεῖα ἡ ἡδονὴ, ἀλλὰ δεινὸν τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· δυσκατόρθωτος ἡ ἀρετὴ, ἀλλ̀ ἀνεκλάλητος ἡ δόξα τῶν ἁγίων καὶ δικαίων.

16. Just as one who hears the teaching of God but does not perform it will receive a severe beating (cf. Luke 12: 48) for knowing the will of the Lord but not performing it; and all who reject the words of God will be punished as disobedient: even so, one who hears and performs the will of the Lord is blessed, for he will become a partaker of eternal life. Amen. [M.p.203]	16. {[M.p.203; fo 65} Πῶς ὁ ἀκούων διδαχὴν Θεου καὶ μὴ ποιῶν, δαρήσετι πολλὰς [cf. Lk 12. 47] ὃ εἰδὼς τὸ θέλημα Κυρίου καὶ μὴ ποιήσας, καὶ πᾶς ὁ ἀποστρεφόμενος τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ, ὡς ἀπειθἠς τιμωρηθήσεται· {fo 65ῃ} ὁ δὲ ἀκούων καὶ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου μακάριος, ότι γενήσεται μέτοχος ζωῆς αἰωνόου. ̓Αμεν.

This Webpage was created for a workshop held at Saint Andrew's Abbey, Valyermo, California in 1990....x.... .